Wednesday, October 1, 2014

મળસ્કે

મળસ્કે
કાન પર બણબણતાં મચ્છરની માફક
સવાર જગાડી મૂકે

રાત્રે
સાવ ફસડાઈ પડતાં પહેલાંની ક્ષણ
ને એમાં છાતી ખોલીને નીકળી પડતાં ચાંચડ
પગ પર ફર્યા કરીને
જાંઘો ભેગી થાય ત્યાં સ્થિર થઈ જાય
ને કૂદી પડે...
એક એક પીંછું ચૂંટી લેવાતું હોય એવાં પક્ષીની સન્ન્ન્ન કરતી ભાગી નીકળતી ચીસ જેમ
સફેદ દરિયાની હૂંફાળી નિર્જીવ સ્થિર સપાટીમાં જંપલાવી દે

ને પરસેવે રેબઝેબ

લિટમસ પેપર પર મૂકી મૂકી દરેક ફેન્ટેસીની
એસીડીટી ચકાસતાં
ટેરવાં દાઝી જાય

ફરી પાછાં રાત્રે
છાતી ખોલી ચાંચડ નીકળી આવે
આ વખતે ચોપડીનાં કાગળ જ્યાં ભેગાં થાય ત્યાં સ્થિર થઈ જાય

ને કૂદી પડે
વગર એનેસ્થેસિયા એ આંતરડાં સીવાતાં હોય એવાં કોઈ સેડીસ્ટનાં
બ્રહ્માસ્વાદસહોદર આનંદનાં બરાડાં માફક
સફેદ દરિયાની આ ચેતનાનાં મહાસાગર સમી ઉફાળાં ભરતી સપાટીમાં
જંપલાવે કે ફટાક
કરતાંક
કોઈ અદ્રશ્ય હાથની ઝપાટથી
ફેંકાઈ જાય
દૂર
મારી સમજણ અને સંવેદનશીલતાની બહાર

ને
મળસ્કે
કાન પર બણબણતાં મચ્છરની માફક
સવાર જગાડી મૂકે

No comments:

Post a Comment