ને રજાનાં દિવસે...

ને રજાનાં દિવસે હું દરવાજે ઉભો રહીને રાહ જોઉં છું
ફોન વાગે
બે હથેળીમાંથી એકદમ જ છૂટી પડી જતી
ચામડી માફક, દિવાલનો રંગ ખરતો જાય છે
ઉંબરા પર એક ઘૂંટી પર બીજો પગ દઈ
નાકની અણી ખોતરતાં ઉભા રહી જવાય
ને પછી ડોક નમે કે
ફડાક દઈને ઉડી જાય કાન પાસે થઈને
ફોનનાં બીજા છેડા પરનું હાસ્ય
ને કરોડરજ્જુમાં સટાક દઈ સણકો ઉપડે...
ને નખમાં બારસાખ લઈ
ઉંબરેથી ઉતરી પડાય

ભીની ગેલેરીમાં કાદવ કરતાં
ખદબદ થતાં કીડાં માથામાં ઝઘડી પડે
બારી ઝાલીને, રજાનાં દિવસે ફરી હું રાહ જોઉં છું
ફોન વાગે

બારીનો કિચૂડાટ
પેઢે થઈ લોહીમાં ઉતરી જાય
ને કેટલાંય ભવનાં પાણી નીતરી જાય
શરીરનાં એકેક કોષમાંથી
ચારે બાજુ ફર્યાં કરતી બારી, ગેલેરી, દરવાજો
ને કાદવમાં ધરી પકડી રાખીયે

ખૂંપી જવાય
છેક નીચે
હાથ પગ જકડાઈ રહે
આંતરડા ઑકી કાઢવાની બીકે
બારીનો કડવો કિચૂડાટ થૂંકી નાખો

દાઢીનો એકેક વાળ હવે લાલ થઈ ઉગે
ને ફૉન વાગે, રજાનાં દિવસે

કાદવમાંથી હાથ શોધી કાઢવા
લાંચ કોને આપશું?
ને ફૉન વાગે, રજાનાં દિવસે

હવે દિવાલનો રંગ થઈ બેઠા "કશું જ નહીં" ને
ઉતરડી નાંખવાય
નખમાંની બારસાખ ક્યાં જઈ ઠાલવી શકાય?
ને ફૉન વાગે, રજાનાં દિવસે

જાગી જાઓ હવે
ડાબો પગ પાછળથી ઘસડાતો, ઢસડાતો
ખેંચી ખેંચીને જમણો પગ થાકી જાય છે
એને ગળેથી પાણી પાવા ઉઠવું પડશે

મોઢું સાફ કરી પાછાં
ઉંઘી જાઓ

ને રજાનાં દિવસે...
દરવાજા પાસે...
ફોન વાગે...