બેંગ્લોરમાં સપના નથી આવતા

આ બીમારી તો છે સાયકોલોજીકલ

પીઠ દુઃખે છે ને?
સુવામાં કંઈ આયું છે?
સપનામાં કંઈ વાયુ છે?
હા
હા વાયુ છે
વાયુ એટલે પવન
પ-વન
એટલે પાંચ વન

૧ - વન

ફાટ ફાટ છાતીની ધરતી વચ્ચે ઉગે
 સ્પર્શ લઈ ને તાડ તાડ જઈ ઉગે
લઈ લો
જમણી હથ્થેળી થી પકડો અંગ ડાબું
ડાબી હથ્થેળી થી પકડો અંગ જમણું
ભીંસો
કચકચાવી ભીંસો
મળી હૂંફ
ભેટો
ભેટો
જાતને ભેટો
ચાહો
ખુદ ને
ચાહો

૨ - વન

જો આ દરિયો
રોજ સવારે નદી થઈ ને
હોઠ વચાળે નીકળે
ગંધાય
મોર્નીંગ બ્રેથ કહેવાય
જાગો એટલે ગંધાય
જાગી ગયેલાં ને સ્વાદ ન ગમે એનો
બહુ નાજુક ઓબ્ઝર્વેશન છે
બંને હાથ લઈ ને
હથેળીઓ મૂકી તો જીભે
ખદબદ બધી રેખાઓને
ચાટો
ચાટો
મદ
ચડ્યું કે હોવાનું?

૩ - વન

હવે પડછાયાની વારી
હોં ને
દેખાયો?
ના તો
તો સૂર્ય શોધો ક્યાં છે?
ક્ષિતિજે
તો પાછળ જુઓ
દેખાયો?
પાછળ તો હું છું
હું બળતો છું
જો એક આંગળી ફૂટી
ફોડો ખોપડી ફોડો
કોઈ ભૂવો લઈ જશે તો અવગતે જીવ જશે
આંખે જે દેખાય
આંખે જે બળતું જાય
આંખે જે ભડતું જાય
હવે શાંત?
જીવ ઠર્યો?

૪ - વન

સૂસવાટ
સુગંધાયો?
શરદી જેવો પેઠો
એની માને
કે છીંકા છીંક
ભરી રાખેલો
છેલ્લો સ્વર લંબાતા ખૂટ્યો
વાત
વાત
વાત ની વાત વાય
પછી લો કોને અડકી જાય?
થયું
મળી સ્વતંત્રતા?
છૂટી તારી ગૂંગળામણ?

૫ - વન

ભાઈઓ બહેનો
જીસ ખેલ કા બેસબ્રી સે ઈંતેજાર કિયા જા રહા હૈ
વો હી બે- શબરી
મરા મરા લખી ગઈ
આકાશ પર
એ શબ્દ
સંભળાય છે તને?
લખી આવ્યો તું ય
લે કોણે વાંચ્યું
રાહ જુઓ
જુઓ
જુઓ
હજી થોડી વધારે
હજી વધારે
સ્ટેડી
સ્ટેડી
સ્ટેડી
ને લો
પેલો માંડ એકાદો વાંચક
ખોવાઈ ગયો
ઘોંઘાટમાં
તે હેં
તને ન આવડે?
ઘોંઘાટ કરતાં?

ન અડે, જડે, પડે, લડે

લાવને તારો હાથ
હથેળી કચકચાવી ખાટકી લઊં
લડ
લડે છે
પડ
પડે છે
અડ
અડે છે
કેટલું ખુલ્લું
સાવ જ ખુલ્લુંફાટ
ધડાધડ ધબડાટી દોડવતા ઘોડા
પાનનું લચક લીલચું લઈ
સૂંઘતા નશો કરતા
કોઈ વૈશ્યાનાં ઝાંઝરથી છૂટી
ગાભણી કોઈ સીમનાં
એવાં સ્પોટ ને અડે
જી
અડે, જી સ્પોટ ને અડે
ત્યાં જ જડે છે
લંગડાતી
બંદૂક
લઈ બે પગની વચ્ચે
ઝાટકો લઈ ને
પાંસળીયું ઑપરેટ કરાવી
દાંતનાં સીધાં, તીરછા ઘસી
કાળ કોઈની આંખથી લઈ
હોઠ પર ઘસી
ખડખડાવી હસી પડે છે
ને ફેરથી
અડે
હા
અડે છે
લડ
લડે છે
પડ
પડે છે
ને જડ
જડ

જડ

અરે કહું છું

જડ?

જડ જડ

જડ ને ડોબા

જડ

તું પાછું જડ

લે ફરીથી પાંસળિયુંનો ઘા કર્યો છે
લે ફરીથી ઘાંસળિયુંનો પા ભર્યો છે
લે ફરીથી કાંસળિયુંનો કા કર્યો છે

લે
લે
લે લે લે લે
લે
લે

હવે તો
જડ

જડ

જડ ને પ્લીઝ
જડ

આજે પૂછેલો સવાલ

આ ટાઈટલમાં લખ્યું ને

એમ જ

આજે જ

પૂછ્યો સવાલ

કે

આ જે પ્રશ્નો થાય છે

એ બધા આ ઉંમર નાં હિસાબે હોય તો?

અને સત્ય તો કાંઈક જુદું જ નીકળે તો?

વાર લાગી નંઈ મને!

જરા

થાય

પણ હવે તો આ સત્યને તોડી નાખવું પડે

હવે સૌથી પહેલું તો અરીસો તોડી નાખ્યો

પછી બહાર નીકળતા દરવાજો

પછી દાદર

પછી પગ

અને ફ્લેટની બહાર જતાં જ

દુર્ગંધ ભરેલું શરીર

શું યાર? ફિલોસોફી જ કહ્યાં કરવાની?

કંઈ ઈમેજ બીમેજ તો રાખો

હવે શક્ય હોય તો કપડા વગર ફરી શકો

આગળથી જમણે

એક લાઈબ્રેરી છે

ત્યાં નવું એક કબાટ મળી આવે

ત્યાં તમારે લખવાનાં બાકી પુસ્તકોનો ઢગલો છે

એકેક પાનું ચાટી લાવો

પછી પ્રશ્ન ન થાય

કે સત્ય શું છે?

સત્ય એવું કંઈ હોય?

nothing nothing

nating

nating

nati

nati

neti

neti

neti

નેતિ

નેતિ

નેતિ

નેતિ

નેતિ

તિ

તિ

તિ

તિ

ત

ત

ત

.

.

.

..

.

.

.

હમણાં લાગ્યું જીવું છું

આવી હાડ હાડ એકલતા
ધારેલી ક્યારેય?

ઘરનાં કાચ જેવાં વાતાવરણને
ગણકર્યા વગર
રખડતી, અકળાવી નાખતી કીડી ને
ડાબા પગનાં અંગૂઠા નીચે મારેલી ક્યારેય?

આવી હાડ હાડ એકલતા
ધારેલી ક્યારેય?

નરભક્ષી

શરૂઆત ચલો કરીએ
સાવ સાદી
ઉગી ગયેલાં ઘાસ જેવી
પછી
પછી નીચેથી શિખર
નીચે પડેલી ફાંટમાંથી દેખાડી દેવાની
તસ્વીર
તસ્વીર અંદર કહોવાઈ ગયેલાં આંતરડાંની

દેખીને શો કેફ ચડે

ખોટું
સાવ ખોટું જોવું લઈને ભેઠો છે
સાવ ખોટી આંખ

ખોટાવું
એવું ક્રિયાપદ હવે તો
એટલે કે ખોટાયા કરવું
લખવું પડે

ગાંડું
એકદમ જ ગાંડું થઈ જાય
આ શિખરની ત્વચાની અંદરની બાજુનું હોવું
ને પછી
ધીરે રહી ને
સત્ય ખબર પડે એ પહેલાં જ
બદલી નાખો

ને ધીમે રહી
જોઈએ તો ફૂંકી ફૂંકી ને
રત્નજડિત તીક્ષ્ણ દાંત
પેસાડી દેવાના.