ગીત

ધસમસાતાં પૂરને લીલા તરણાં નડે
અથવા, કહો ક્યાંથી ઝીણાં આફરા ચડે?

ફસકી પડે શબ્દ, નર્યાં ઑઘરાળાતા અર્થ
કણસી રહી વાત ને ભમે પડઘા જેવા મર્મ
ઘરમાંથી નિકાસને આડા ઉંબરા નડે

હળવે લઈ હચમચાવે પાછલી વેળા, સ્કંધ
બોલ મર્યું ક્યાં ધારવું? ક્યાંથી સળવળે છે ગંધ?
ઉખડી પડે રાત ને કાણાં ચાંદના પડે

કવિતા

ભીની માટી ખોળે ભરી લઈને
પાલવ ધરી
આંખ વગર ઉભી રહી જાય છે
વહેતા પવનની દિશામાં
ઉચ્છવાસ માની લઈને

સિવાયેલા હોઠે

માટીની ગંધને, મૂતરની ગંધ માની લઈને
પવનની દિશા બદલાય નહીં ત્યાં સુધી...

ફરી સદીઓ વીતી ગયે
સહેજ પવન અડે
ફરી સળવળે છે

એ સ્ત્રી

પાલવમાંથી અવાજનાં થડકારે ઉડી જતી
માટીની ખોટને
ચામડીમાંથી પૂરી દેતી

અક્ષત

ઉભી છે