Wednesday, September 3, 2014

અહીંથી ચાલી નીકળો હવે

અહીંથી ચાલી નીકળો હવે
પહોંચી જઈએ કાલે જ ફાટી નીકળેલાં ફૂલની પેલી બાજુ
જ્યાં હજીય કોઈ ખંડકાવ્યની આંખ ઉઘડું ઉઘડું થાય છે
અને પ્હો ફાટી નીકળ્યા પછીનું
સાવ છેલ્લું ભૂરું રેશમ તણાઈને
કોષેટામાં ગંઠાઈ જતું હોય
જ્યાં ગર્ભમાં જ મોક્ષ પામી જતા માંસનાં લોચા વિશે
તત્વજ્ઞાનીઓમાં મતભેદ હોય
જ્યાં ગણિતનાં બે-ચાર સૂત્રોમાં
અગણિત તર્કછલો ભરેલાં હોય અને...
'God damn it!' કહી કાઉન્ટર પર ગ્લાસ પછાડી પછાડીને
પડઘા ફેંકી દેવાતા હોય
જ્યાં પગને અંગૂઠે બાંધી રાખેલું શાણપણ
બસસ્ટેન્ડ પર હલ્યાં કરતી ગાંડીનાં
સાથળો વચ્ચે હાશ થતું હોય
જ્યાં ઝાડને પૂરી સત્તા આપી રાખી હોય
કો'કનાં શ્રદ્ધાનાં મડદાં ઉંચકી રાખવાની
જ્યાં કીડીઓની લોકશાહીમાં બોલાયેલો એકેક શબ્દ
ત્રણ-ત્રણસો ગણો ભારે થઈ
પાછો તાળવે ચોંટી જતો હોય અને કવિઓને શિશ્નનાં ઝૂમખાં ઉગી પડે
અને દદડતાં શ્વાસે દોડી આવતી એકેક પૂંછડીને
પંપાળી પંપાળી નરભક્ષી બનાવી, કાન કાપી લઈ, ખસી કરી નાખવામાં આવતી હોય
જ્યાં બસમાં લટકી લટકી
બહારનાં વિશ્વ વિશે કેટલીય અટકળો થાય
અને કપાળ પર ચોંટેલી ટિકિટથી
સભ્ય થઈ જવાય
જ્યાં બોલ્યાં પછી મૂગું ના રહેવાય અને મૂંગાં રહ્યા પછીય
મૂંગાં ના રહી શકાય એવી પૂર્વશરતે
પાસપોર્ટ બનાવી આપવામાં આવે
ચાલો હવે નીકળો અહીંથી ને પહોંચી જાઓ
અતિકલ્પનનાં દેશમાં
જ્યાં વહાણ ખેંચે પાણીને અને
પાણી વહાણને લાંગરી રાખે
અતિવાસ્તવનાં દેશમાં જ્યાં ફૂલ ફાટે ને કૂવામાંથી દેડકો
ઉછળી પડે
સમુદ્રનાં છળાવાવાળા ખાબોચિયામાં.

No comments:

Post a Comment